پس هم از نگاه مصرف کننده و هم از نگاه تولیدکننده همیشه هزینه های گوناگونی وجود دارند که مصرف کننده باید بتواند هزینه هایش را مدیریت کند تا بتواند علاوه بر پاسخگویی به نیازهایش مقداری پول را سرمایه گذاری کند تا در آینده درآمدش بیشتر شود و هم تولید کننده در امر تولید باید بتواند هزینه هایش را مدیریت کند تا علاوه بر تولید محصولش مقداری پول به عنوان سود کسب کند و بتواند از این سودش برای تولید بیشتر و در نتیجه کسب درآمد بیشتر بهره ببرد. اگر درآمدمان بیشتر از هزینه هایمان باشد مازاد پولمان را  با توجه با افزایش تورم می توانیم پس انداز کنیم یا در جایی خوب سرمایه گذاری کنیم ولی اگر درامدمان کمتر از هزینه هایمان باشد یا دقیقا برابر با هزینه هایمان باشد تنها  می توانیم هزینه هایمان را پوشش دهیم و در اینصورت  پولی برای پس انداز و سرمایه گذاری نخواهیم داشت. اما با مدیریت صحیح  می توانیم  هزینه هایمان را کاهش دهیم، البته این مدیریت به معنای چشم پوشی و خداحافظی با تفریحاتمان نیست بلکه شیوه ی بهینه کردن هزینه ها و رسیدن به استقلال مالی می باشد، به طور مثال تا جایی که امکان دارد از غذاهای خانگی که سالم و بهداشتی نیز هستند استفاده کنیم اما یه تعداد روزهایی هم به رستوران برویم، یا اگر می خواهیم برای تماشای فیلم به سینما برویم روزهایی که بلیط نیم بها هست برویم، یا اگر برایمان مقدور هست وام های با نرخ بهره پایین به عنوان پس انداز بگیریم، یا اینکه خریدهایمان رو به صورت عمده انجام دهیم و همین طور برای خرید اجناس حواسمان به زمان حراج مغازه ها باشد تا بتوانیم با تخفیف خرید کنیم و همچنین زمانی که همه ی مردم برای خرید یه کالای خاص اقدام می کنند کمی صبر کنیم و وقتی که تقاضا کاهش پیدا کرد خرید کنیم تا مجبور نباشیم قیمت بالایی بپردازیم و خیلی از موارد دیگر که کافی است فقط به آنها فکر کنیم تا راه های مختلف به ذهنمان خطور کند و حتی می توانیم روش پس انداز کردن را به کودکانمان یاد بدهیم مثلا می توانیم با خریدن قلک به آنها آموزش دهیم که پولشان ارزشمند است و با پس انداز کرن می توانند چیزهایی که خیلی دوست دارند را بخرند. با یادگیری مدیریت هزینه های زندگی می توانیم هزینه هایمان را بهینه کنیم و قدرت پس اندازکردن به دست آوریم و با پول هایی که پس انداز می کنیم می توانیم در جایی مطمئن و سودآور سرمایه گذاری کنیم و از این طریق درآمدمان را افزایش دهیم که در پی افزایش درآمد، می توانیم هزینه های اختیاریمان را که برای کسب لذت و رفاه پرداخت می کردیم افزایش دهیم  و لذت و رفاهمان را بالا ببریم، البته به اندازه ای باید این هزینه ها را افزایش دهیم که قدرت پس انداز دوباره را از ما نگیرد.