مهمترین اصل در علم اقتصاد، کمیابی و محدودیت است و وجود کمیابی ها و محدودیت ها ما را مجبور به انتخاب می کند و اگر محدودیت ها وجود نداشتند اصلا انتخاب معنا نداشت، طبق همین اصل همیشه نمی توانیم همه ی فرصت های خوب را انتخاب کنیم بلکه باید بین فرصت هایی که همگی خوب هستند تنها یکی را انتخاب کنیم. می توانیم هزینه فرصت را هزینه جایگزین هم بگوییم زیرا هزینه فرصت، هزینه جایگزینی یک انتخاب به جای انتخاب دیگر می باشد. به طور مثال اگر مقدار محدودی پول نقد داشته باشیم و با این پولمان هم قصد سرمایه گذاری داشته باشیم و هم نیاز به خرید خودرو داشته باشیم در اینصورت تنها قادر خواهیم بود که یا خودرو بخریم یا سهام بورسی بخریم و فقط باید یک گزینه را انتخاب کنیم و با این محدودیت پولیمان نمی توانیم هم خودرو بخریم و هم در بورس سرمایه گذاری کنیم که اگر گزینه اول که خودرو هست را انتخاب کنیم هزینه فرصت این انتخاب، خرید سهامی است که از دست داده ایم، اما اگر گزینه دوم یعنی سهام را انتخاب کنیم در اینصورت هزینه فرصت این انتخاب، خودرویی است که می توانستیم خریداری کنیم. پس چه خودرو بخریم و چه سهام بخریم هزینه ای به نام هزینه فرصت برای ما وجود خواهد داشت اما با روش های انتخاب درست می توانیم این هزینه فرصت را کاهش دهیم که برای انتخاب درست بین چندین انتخاب و کمتر کردن هزینه فرصت باید اولویت اصلی که نیازمان هست را در نظر داشته باشیم و گزینه ای را انتخاب کنیم که نیازمان را رفع کند. یعنی اگر در مثالی که گفته شد ما به خودرو نیاز داریم خودرو را انتخاب کنیم و پولمان را به خرید خودرو اختصاص دهیم ولی اگر نیازی به خرید خودرو نداریم بهتر است در جایی مطمئن و پربازده سرمایه گذاری کنیم تا پولمان بیشتر شود و دیگر اینکه هزینه فرصت همیشه پولی نیست بلکه تمام انتخاب های مهم زندگی هزینه فرصت دارند. به طور مثال در یک روز خاص تنها یک ساعت وقت فراغت داریم و این یک ساعت را تمایل داریم هم برنامه تلویزیونی موردعلاقه مان را تماشا کنیم و هم دوست داریم کتابی که مدت هاست دنبال فرصت می گردیم تا تمامش کنیم را مطالعه کنیم و همانطور که مشخص است این دو گزینه یعنی تماشای برنامه تلویزیونی  موردعلاقه و مطالعه کتاب تمام نشده هیچ کدام پولی نیستند و نیاز به هیچ پولی نداریم اما چیزی که در اینجا برای ما محدودیت دارد زمان است زیرا تنها یک ساعت وقت آزاد داریم و نمی توانیم در این یک ساعت هم کتابمان را تمام کنیم و هم برنامه تلویزیونی ببینیم بلکه برای یک ساعت فراغت که هیچ کدام پولی نیستند یا باید برنامه تلویزیونی را مشاهده کنیم یا کتابمان را مطالعه کنیم پس با توجه به محدودیت زمانی که داریم متحمل هزینه فرصت می باشیم و باید برای انتخاب بین این دو، گزینه ای  را انتخاب کنیم که  لذت و مطلوبیت بیشتری را به ما می دهد به عبارتی باید ببینیم که انتخاب کدام یک رضایت بیشتری به ما می دهد و همان را انتخاب کنیم.